Według danych Światowej Organizacji Zdrowia do 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na świecie. Już teraz choruje nawet 280 milionów ludzi. Jest ona wykrywana coraz częściej. I to w każdej grupie wiekowej – również u nastolatków i dzieci. Mimo poważnej sytuacji, są osoby, które bagatelizują zaburzenia nastroju, nazywając je “modą”. Czy depresja faktycznie jest modna? Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania.
Depresja jest zaliczana do zaburzeń afektywnych, czyli związanych z nastrojem. Pod ogólnym pojęciem depresji można rozumieć epizody w przebiegu chorób psychicznych tj choroba afektywna jednobiegunowa (inaczej zaburzenia depresyjne nawracające) oraz choroba afektywna dwubiegunowa. Może przebiegać również jako przedłużająca się reakcja na trudne sytuacje życiowe, jako powikłanie chorób somatycznych lub dekompensacja zaburzeń osobowości.

Czy depresja jest modna?

W przestrzeni publicznej pojawiają się głosy, że depresja jest modna. Oczywiście chorowanie nie ma nic wspólnego z byciem trendy. Nikt nie wybiera sobie, że chce zachorować na tak poważną chorobę. Nie jest to również stan przejściowy, ale poważne schorzenie, które zawsze wymaga specjalistycznego leczenia.

Skąd wzrost zachorowań na depresję?

Ma to związek z wieloma kwestiami, większość tych przyczyn nadal jest przedmiotem badań i obserwacji. Wiadomo jednak to, że wzrost zachorowań notuje się głównie w krajach rozwiniętych.

Po czym poznać, że mam depresję?

Większości osób depresja kojarzy się ze smutkiem, płaczliwością, obniżonym nastrojem, utratą radości życia. Powinieneś jednak zdawać sobie sprawę, że nie są to jedyne objawy choroby. Zalicza się do nich również:
  • ograniczenie aktywności,
  • wycofanie społeczne,
  • utrata dotychczasowych zainteresowań,
  • pesymistyczne myśli,
  • poczucie pustki,
  • drażliwość,
  • lęk,
  • poczucie utraty sensu życia,
  • zaburzenia koncentracji i uwagi,
  • niska samoocena,
  • myśli samobójcze,
  • poczucie winy.
Przy depresji mogą występować także objawy somatyczne, które często maskują chorobę. Należą do nich:
  • nawracające bóle głowy,
  • bóle brzucha,
  • zmniejszony apetyt,
  • zaburzenia snu,
  • spadek libido,
  • zaburzenia cyklu miesiączkowego,
  • spadek energii i łatwa męczliwość,
  • dolegliwości ze strony układu pokarmowego (np. zgaga, nudności),
  • spadek lub wzrost masy ciała.
  Osoby chore na depresję mogą odczuwać fizyczny ból, chociaż nic im nie dolega ze strony ciała. Wiele osób mówi także o uczuciu ciężaru, który uniemożliwia codzienne funkcjonowanie.

Jak zachowuje się osoba chora na depresję?

Osoby chore na depresję najczęściej wycofują się z życia społecznego i przestają interesować tym, co do tej pory sprawiało im przyjemność. Rezygnują z ulubionych czynności, a także z obowiązków. Zmęczenie spowodowane chorobą może być na tyle silne, że niemożliwe jest wstanie z łóżka, a nawet wykonanie podstawowych czynności higienicznych. Zdarza się jednak, że osoba chora na depresję nie zdradza choroby swoim zachowaniem. Osoby postronne często nie są w stanie zauważyć niczego niepokojącego. Mimo to ten rodzaj zaburzenia wiąże się z bardzo dużym cierpieniem psychicznym i wysokim ryzykiem samobójstwa.

Umów się na konsultację u psychiatry w PUROMED

Umów się na konsultację hepatologiczna w Poradni PUROMED w Łodzi

Czy ludzie z depresją się uśmiechają?

Tak. Wiele osób z depresją w kontaktach społecznych może nie zdradzać objawów choroby. Na twarzy maluje się uśmiech, a nawet pojawia się śmiech. Zdarzają się też lepsze momenty. Często jednak cierpienie powraca, a chorzy zmagają się z nim w samotności. Uśmiech w depresji nie oznacza, że choroba jest mniej poważna lub dana osoba udaje.

Jak widzą świat osoby z depresją?

Depresja powoduje, że zmienia się postrzeganie świata. Osoba chora nie potrafi wyobrazić sobie przyszłości, a nawet powrotu do zdrowia. Często nie jest też w stanie cieszyć się z przyjemnych rzeczy i dostrzegać piękna otaczającego świata. Zamiast tego skupia się na swoich przeżyciach. Pacjenci porównują swój stan do wpadnięcia w czarną dziurę lub otchłań, z której nie ma wyjścia. Czują się także odizolowani od otaczającego świata.

Jakie są depresyjne myśli?

W przebiegu depresji pojawiają się pesymistyczne myśli, które dotyczą nie tylko bieżących wydarzeń, ale także przeszłości i przyszłości. Osoba chora zmaga się z poczuciem winy i obniżoną samooceną. Nie potrafi znaleźć żadnych pozytywnych aspektów. Może mieć poczucie bezsensu życia, bycia niepotrzebnym i bezwartościowym. Zdarza się, że pojawiają się urojenia depresyjne, myśli o śmierci lub myśli samobójcze, których nigdy nie należy bagatelizować.

Kogo najczęściej dotyka depresja?

Na depresję może zachorować każdy. Nie ma znaczenia wiek, wykształcenie, status ekonomiczny, stan cywilny, miejsce zamieszkania. Dotychczas zebrane dane pokazują jednak, że częściej chorują kobiety (nawet 3 razy częściej od mężczyzn). Choroba afektywna jednobiegunowa dotyka najczęściej osoby między 40. a 60. rokiem życia. Na chorobę afektywną dwubiegunową zapadają najczęściej osoby w wieku 20-40 lat.

Czy da się samemu wyjść z depresji?

Depresja jest chorobą, która wymaga specjalistycznej pomocy. Zaburzenia nastroju nie ustępują samoistnie. Nie należy także podejmować leczenia na własną rękę. Pamiętaj, że nieleczona depresja może mieć poważne konsekwencje, skutkujące nawet pogorszeniem przebiegu innych chorób somatycznych (lub ich pojawieniem się) tj.: cukrzyca, nadciśnienie, choroby reumatyczne.
Jeżeli podejrzewasz, że możesz być chory, umów się na konsultację z psychiatrą.

Ile trwa leczenie depresji?

Czas powrotu do zdrowia jest indywidualny dla każdej osoby. Zwykle leczenie depresji trwa kilka miesięcy. Zdarza się, że czas ten jest wydłużony. Konieczne jest przeprowadzenie terapii do końca. Zbyt wczesne przerwanie może skutkować nawrotem objawów. Należy również zdawać sobie sprawę, że istnieje ryzyko ponownego zachorowania – nawet po kilku latach od wyleczenia.

Co pomaga w walce z depresją?

Podstawowymi formami leczenia depresji są farmakoterapia oraz psychoterapia (indywidualna lub grupowa). Obie metody stanowią swoje uzupełnienie. Istotna jest również rola psychoedukacji – zarówno pacjenta, jak i bliskich mu osób. Terapia odbywa się w warunkach ambulatoryjnych. Zdarza się, że osoby z depresją wymagają hospitalizacji.

Jakie mogą być skutki nieleczonej depresji?

Nieleczona depresja niesie za sobą bardzo poważne skutki. Przede wszystkim dochodzi do pogłębienia się objawów, co w wielu przypadkach uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Choroba niesie za sobą wysokie ryzyko samobójstwa. Ustalono także, że depresja pogarsza funkcjonowanie całego organizmu i sprzyja chorobom serca.

Depresja – gdzie szukać pomocy?

Jeżeli zaobserwujesz objawy depresji u siebie lub bliskiej Ci osoby, nie wahaj się prosić o pomoc. Zgłoś się do najbliższej poradni zdrowia psychicznego, ośrodka interwencji kryzysowej lub szpitala. Możesz również skorzystać z bezpłatnych infolinii:

  • kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych – 116 123,
  • telefon zaufania dla dzieci i młodzieży – 116 111.

Infolinie są czynne całodobowo przez 7 dni w tygodniu.